Weinigen zullen weten dat de term ‘het nieuwe werken’ al stamt uit het begin van de jaren ‘90. Erik Veldhoen was een van de eersten die direct de consequenties van het toen nog aandoenlijk prille digitale tijdperk doorzag en de consequenties ervan in 1995 boekstaafde in zijn boek ‘Kantoren bestaan niet meer’ waarin het nieuwe werken al ruimschoots aan bod kwam.

We zijn onderweg van human capital naar social capital. Dat betoogt Bas van de Haterd in zijn boek '(R)evolutie van werk'. Door de (R) zijn dat twee titels ineen. Enerzijds de doorontwikkeling die altijd speelt. Anderzijds de revolutionaire manier waarop dat nu gebeurt. Aan het eind worstel je daarom ook met de vraag 'ben je klaar voor de toekomst van werk'?

Bij de titel 'The pirate organization' dacht ik in eerste instantie aan zeerovers. Wat zij met de randen van het kapitalisme te maken hebben was me in eerste instantie niet duidelijk. Misschien het gebruik van geweld? Het blijkt iets heel anders te zijn. Zeerovers komen in 'The pirate organization' zeker voorbij, maar in een heel ander licht dan de klassieke baardman met een papegaai op zijn schouder.

Inspiratie met een hele grote 'I'. Dat is het eerste wat in mij opkomt na het lezen van 'De slimme organisatie' van Menno Lanting. In een duizelingwekkende vaart neemt de auteur je mee in de wereld van social media binnen en buiten organisaties, innovatief denken en alles wat verder van belang is voor de succesvolle organisaties van de toekomst. Echter, los van alle technologische ontwikkelingen en vooral mogelijkheden is de rode draad in het boek vooral het sociale kapitaal oftewel de mens! Geweldig leesvoer, moeilijk opzij te leggen en een 'must' om te lezen.

De ontwikkelingen in de maatschappij volgen elkaar in rap tempo op. Zo ook in onze werksituatie. In de achterliggende jaren is er veel veranderd en er staan allerlei nieuwe zaken in de startblokken. Bas van de Haterd schreef een boek over de impact hiervan op werken: '(R)evolutie van werk'.

Dit boek zal zijn weg zeker weten te vinden als standaardwerk op het gebied van organisatieontwikkeling. De veelzijdigheid van waaruit het boek geschreven is, de inspiratie vanuit de tuinarchitectuur, de prettige stijl van schrijven, de diepgang en tegelijkertijd de relativering van veel dingen, maken dat dit boek meer dan eens geraadpleegd zal worden. Manon Ruijters en Ingelien Veldkamp zijn weliswaar kritisch op de huidige wijze van organisatieontwikkeling, maar blazen zelf nergens hoog van de toren. Het - helaas - in een iets te klein lettertype afgedrukte boek is verfrissend, maar niet voor managers bedoeld. U bent gewaarschuwd.

Hoe behandelen we onderwerp X op een interactieve manier tijdens dat overleg? Hoe organiseren we ons om tot dat resultaat te komen? Hoe kan ik dat gesprek het beste starten? Een greep van vragen die tijdens mijn werk voorbij komen. Vragen waar ik meestal niet één, twee, drie een antwoord voor heb liggen, maar vaak lijkt men dat wel te verwachten. Op zoek dus naar wat extra inspiratie vond ik 'Vensters op organisaties'van Adriaan Bekman.