Managementboeken zijn er in allerlei soorten en maten. Heel theoretisch, vol met praktische tips of bijvoorbeeld in de vorm van een roman. Van die laatste variant zijn er niet zo veel, de enkele die ik ken zijn over het algemeen heel aardig. Want je leest een makkelijk leesbaar boek, gaat mee in het verhaal en steekt er nog wat van op ook. Dit soort boeken spreken mij het meeste aan als de mix tussen inhoud en het verhaal er om heen in balans zijn. Paul Bessems is met het boek 'Elke dag als de zon opkomt' de uitdaging aangegaan om zijn visie op de community economie te verpakken in een spannende roman.

Lean, Six Sigma, kwaliteitsmanagement….. Stapels instrumenten zijn er om organisaties beter te laten renderen. En toch slagen bedrijven er heel slecht in om maximaal resultaat te behalen. Neil Webers denkt de missing link gevonden te hebben. Hij beschrijft het in ‘Performance Behaviour’.

In grote, logge organisaties heerst vaak een verstikkende bureaucratie, die het onmogelijk maakt om grote vraagstukken op te lossen. Er lopen binnen die organisaties genoeg mensen die een oplossing hebben, maar zij worden nog al te vaak belemmerd door regels, hiërarchieën en een gebrek aan samenwerking. Dat moet en kan anders: vervang de bureaucratie door de easycratie, betogen übereasycraat Martijn Aslander en journalist/publicist Erwin Witteveen in hun boek 'Easycratie'. Stel het doel centraal en niet de 'regeltjes om de regeltjes'.

Martijn Aslander staat bekend als een enthousiast spreker en persoonlijkheid. Ik was dan ook erg benieuwd naar het boek 'Easycratie; de toekomst van werken en organisaties' dat onlangs van zijn hand (en die van de journalist Erwin Witteveen) verscheen. In dit boek zijn de ideeën van Aslander, zoals we die we kennen uit zijn presentaties en van zijn websites, uitgewerkt en op papier gezet. Alles draait in dit boek om het begrip 'easycratie'. De makkelijke manier waarop we tegenwoordig informatie kunnen vinden en de makkelijke manier waarop individuen tegenwoordig informatie kunnen delen.

Supermarkten hebben het zwaar door de recessie en de prijzenoorlogen. Maar niet allemaal. ALDI vervolgt onverstoorbaar haar succesvolle koers en maakt het de concurrentie nog moeilijker. De omzet blijft groeien en de winst ligt op recordhoogte. Maar wat is het geheim van het succes van de ALDI? 

Mike George, Dave Rowlands en Bill Kastle geven in 'Wat is Lean Six Sigma?' een begrijpelijke introductie van twee gecombineerde verbetermethoden; beter en slimmer werken (met Six Sigma) en sneller en efficiënter werken (met Lean-principes). Het is een duidelijk boek dat een goed beeld van de methoden en hun mogelijkheden geeft.

Roland Hameeteman geeft in 'De kracht van mensen' zijn kijk op zijn bedrijf zonder regels, afdelingen en functies. Hierbij krijgt de werknemer het voor het zeggen en wordt 'de kracht van mensen' maximaal benut. Maar kan een bedrijf wel zonder regels, afdelingen en functies? Hameeteman vertelt hierover aan de hand van zijn eigen ervaringen. Het is een prachtig vormgegeven boek waarvan de inhoud nog lang blijft hangen en tot nadenken stemt. Zeker de moeite van het lezen waard.

Risico's zijn actueel en verdienen, meer dan ooit, grote aandacht. Onverwachte financiële tegenslagen vormen vaak het vertrekpunt door het nadenken over financiële verslaggevingrisico's. Het gevaar bestaat dat andersoortige risico's mogelijk niet worden onderkend en beheerst. Verzekerbare, technologische, financiële, operationele, automatiserings, milieu, veiligheids-, integriteits- en frauderisico's enzovoort, worden hierdoor niet in ogenschouw genomen en/of onafhankelijk van elkaar beheerst vanuit separate, gespecialiseerde organisatieonderdelen. 

Als adviseur, trainer en coach heb ik regelmatig te maken met onbedoelde contraproductieve neveneffecten van prestatiemeting en -indicatoren. Vandaar dat ik elke aanzet tot doelmatige prestatiemeting toejuich. Daarnaast wekt het sympathie dat auteur Neil Webers de royalty's van 'Performance behaviour' aan de stichting Kinderen Kankervrij (KiKa) schenkt.

We zijn toe aan een andere manier van denken, betogen Martijn Aslander en Erwin Witteveen in hun nieuwe boek Easycratie. ‘We leven in een nieuwe tijd: de netwerksamenleving is werkelijkheid geworden’, zegt Witteveen. ‘Alle kennis, alle informatie is tegenwoordig vrij toegankelijk. Zaken als hiërarchie en geld worden steeds minder belangrijk.’

Het begrip 'community' wordt tegenwoordig vooral in de context van sociale media geplaatst. Het boek 'Communities of practice' was zijn tijd ver vooruit. Al in 1998 beschreef Etienne Wenger het belang van communities of practice voor de lerende organisatie en voor het geven van betekenis en identiteit voor de individuele medewerker en de organisatie zelf. De auteur waarschuwt op zijn website voor een niet altijd pijnvrij leesproces en maakt dat in de praktijk meer dan waar. Tegelijkertijd klopt ook zijn belofte dat de aanhouder diverse waardevolle inzichten uit het boek opdoet.

Meer dan 100.000 exemplaren zijn er verkocht van 'Bezieling en kwaliteit in organisaties'. Daniel Ofman is managementcoach en oprichter van het adviesbureau Core Quality. Hij is de geestelijke vader van het veel toegepaste Kernkwadrantmodel dat uitgebreid in zijn boek aan de orde komt. Een inspiratiebron voor managers die beseffen dat zij hun eigen bezieling op peil moeten houden!

'Lerend organiseren', geschreven door Wierdsma en Swieringa, is niet een echt leerboek maar een praktisch boek over organiseren, veranderen en managen. Een lerende organisatie is een organisatie die het vermogen bezit zich telkens te verbeteren, te vernieuwen en te ontwikkelen. Of anders gezegd: Een lerende organisatie is een organisatie die veelzijdig leert. Veelzijdig betekent in dit verband op alle leerniveaus: regels, inzichten en principes. Het vereist het vermogen om collectief op het allerhoogste, maar ook het allermoeilijkste niveau van leren te kunnen leren. Dit boek heeft in belangrijke mate bijgedragen aan het begrip de lerende organisatie, zoals bekend uit de managementliteratuur.

Toen ik in 2006 besloot om een eigen bedrijf te beginnen, nam ik me één ding voor: ik wil vooral heel flexibel zijn in mijn werk. Geen strikte werktijden, niet noodzakelijk een vast kantoor en als het een beetje lukt om reistijd te besparen dan zal ik dat doen. Dat is gelukt. Ik werk op tijden die mij en mijn klanten (uiteraard!) goed uitkomen en kan zo mijn dag lekker zelf indelen. En of ik nou aan de keukentafel zit, op een flexplek van een kantorencentrum of op een zonnig terrasje: het bevalt me overal goed en ik raak er bovendien vaak extra geïnspireerd van om in een wisselende omgeving te zijn. Hoewel ik dus vind dat ik al behoorlijk slim bezig ben, kan het nog stukken beter. Het boek Werken Nieuwe Stijl van Bas van de Haterd biedt weer volop nieuwe inzichten om over na te denken.

Kiest u voor het franchisemodel, zelfstandige ondernemingen of voor de plurale vorm? In 'Franchise Organizations' geeft de auteur Jeffrey L. Bradach van de Harvard Business School een weloverwogen afweging van deze drie vormen. Wat zijn de voordelen en nadelen?

Twee boeken die weliswaar verschillende thema’s behandelen, maar ook iets gemeen hebben. Beide boeken zijn namelijk geschreven in romanvorm en beide boeken hebben als boodschap ‘het moet anders’. De belofte van Laagland van Robert Coppenhagen gaat over het mobiliseren van een maatschappelijke onderstroom, en Elke dag als de zon opkomt van Paul Bessems over nieuwe manieren van (slimmer) werken.

Met dit boek van twee zwaargewichten in de wereld van organisatieculturen heeft u zowel een theoretisch kader als een praktische handleiding als u aan de slag gaat met een verandering in de cultuur van uw organisatie. 'Onderzoeken en veranderen van organisatiecultuur' van Kim Cameron en Robert Quinn is niet voor niets een evergreen.