Om de een of andere reden roept 'the survival of the fittest' primair beelden op van elkaar bevechtende organismen en het recht van de sterkste. Dat terwijl 'to fit' toch echt iets anders betekent en het bij 'the fittest' dus in de eerste plaats gaat om het als beste passen in, en kunnen omgaan met, je omgeving. De evolutie heeft dan ook per saldo een voorkeur voor de meest coöperatieve boven de meest competitieve. Maar beide strategieën komen natuurlijk voor en ook nogal door elkaar heen. De mensheid is daar het mooiste voorbeeld van.

De titel 'Meesterschap; doet me erg denken aan een oude reclameslogan van een bierbrouwer 'Vakmanschap is meesterschap'. Leonard en Swap laten zien dat dit niet het hele verhaal is: Er is meer nodig dan goed in je vak zijn (vakmanschap) om van meesterschap te kunnen spreken. Meesterschap verkrijgen is in elk geval hard werken en veel verschillende ervaringen opdoen.

In de reeks Facetten van Facility Management verscheen 'Leiderschap in service'. De auteur, Rinus Vader, is in facility management geen onbekende. Eerder publiceerde hij over strategische vraagstukken. Ook was Vader lid van de NEN commissie Facilitaire Voorzieningen en geniet hij bekendheid als docent. In 2002 werd NEN 2748 vastgesteld en daarmee werd de scope van het vakgebied Facility Management genormaliseerd. 

Het is boeiend om in het voorwoord van een boek te lezen wat de reden en wijze van totstandkoming is. Een groep professoren op het gebied van kennismanagement kwam in het voorjaar 2003 tot de conclusie dat het moeilijk is om de effecten van kennis en leren concreet te maken.

Daniel Ofman heeft in 2004 afscheid genomen van 'zijn' bureau voor organisatieontwikkeling: Kern Konsult. Hij heeft vervolgens Core Quality www.corequality.nl opgericht, waarmee hij zijn ideeën en producten ook internationaal wil verspreiden. Ofman lijkt onlosmakelijk gekoppeld aan zijn ontdekking van het kernkwadrant, dat tijdens een boswandeling spontaan in hem opkwam. 'Bezieling en kwaliteit in organisaties' is interessant voor iedereen die verbinding en ontwikkeling zoekt in leven en werk.

Een van leukste dingen die je kan overkomen als recensent is een boek toegestuurd krijgen, er niets van verwachten en dan blij verrast worden. Dat gebeurde met dit boek. Het is een slim boek. Niet slim in de betekenis van boerenslimheid of de slimheid van de vos. Meer slim in de betekenis van intelligent, verrassend, aardig en onverwacht. 'De duurzame arbeidsorganisatie' is heel specifiek. De titel vertelt waar het over gaat en dat is het. Geen opsmuk. Het is een boek over de duurzame arbeidsorganisatie. Wat, hoe, waarom en op welke manier kunnen we die het beste bereiken. Wat zijn de voorwaarden en vooral wat kan er fout gaan in ons streven naar die duurzame arbeidsorganisatie. In een tijd waarin er veel te doen is om duurzaam ondernemen, met respect omgaan met elkaar, plezierig samenwerken en doelgerichtheid is het een duidelijk boek over hoe je dat nu kunt realiseren. Specifiek op je doel af gaan.

Het best laat het boek van De Laat zich omschrijven als een bloemlezing van bestaande verbetertechnieken en een vrij basaal stappenplan voor verbetering. Gelukkig pretendeert de schrijver ook niet dat hij iets nieuws verkondigt. De doelgroep wordt gedefinieerd als 'iedereen die met veranderprocessen te maken heeft ... in de dienstverlening'. In het boek worden beperkt voorbeelden gebruikt uit de dienstverlening. Uit niets blijkt verder dat het boek specifiek voor de dienstverlening bedoeld is, want de technieken en methodes stammen uit de kwaliteitskunde die ontwikkeld is in de product en procesindustrie en zijn daar een-op-een uit overgenomen.

'Enterprise intelligence', Wat moet ik met zo'n titel? Het komt me in eerste instantie zweverig over. De subtitel; 'Het creëren van de intelligente en alerte organisatie' was voor mij een titel die ik al eerder gehoord had. Links op het omslag staat nog een zinnetje, alsof er een tweede subtitel is: 'Het integreren van business intelligence, organisational intelligence en competitive intelligence tot enterprise intelligenc'. Nu slaat mijn spellingscontrole vast, je zou bijna gaan twijfelen of het wel een Nederlands boek is. Het zijn te veel woorden waar ik eerst over moet nadenken. Het boek dan maar omgeslagen, kijken of daar meer duidelijkheid wordt geschapen. En dat wordt het. Kort en bondig staat hier verwoord wat mij enthousiast heeft gemaakt om het boek te gaan lezen. Kort door de bocht komt het er op neer dat het hier gaat om het ordenen, structureren en toegankelijk maken van de interne en externe data- en informatiestromen. Kortom hoe maak ik van alle informatie zowel intern als extern een tool die leidt tot een organisatie die sneller en beter reageert op ontwikkelingen. Dat raakt me daar wil ik meer van weten.

Volgens de schrijvers ontbreekt het de praktijkmanager, adviseur, opleider en student aan informatie over interactief management, waardoor blijkbaar kansen op innovaties aan onze maatschappij voorbijgaan. Het boek 'Internoveer!' moet in deze leemte voorzien door te laten zien, hoe innovaties gerealiseerd kunnen worden met behulp van interactief management.

'Good to great' is een populair geschreven onderzoeksrapport. Men heeft een uitgebreid en langlopend onderzoek gedaan (11 manjaren) naar wat (Amerikaanse) bedrijven over een zeer lange reeks van jaren succesvoller maakt dan referentiebedrijven. 

'Good to Great' is een boek dat daadwerkelijk iets toevoegt aan de grote hoeveelheid managementliteratuur. Het is geschreven door iemand die echt geïnteresseerd is in het functioneren van organisaties en op zoek is naar de fundamenten hiervan. Dit komen we helaas maar weinig tegen.

Good to Great is een boek dat je vlot in een avondje uitleest. De grote lijnen wat er nodig is om excellent te worden(zowel persoonlijk als zakelijk) heb je dan te pakken.

Veel Amerikaanse boeken over succesvolle bedrijven gaan over CEO's, die op een uiterst daadkrachtige wijze in recordtempo scoren. Het leest meestal gemakkelijk weg en je bent geneigd te denken 'Wat is het toch allemaal eenvoudig'.

Het probleem met het begrip 'architectuur' is dat menigeen wel weet dat het om een belangrijk begrip gaat (dat eigenlijk veel meer aandacht in de eigen organisatie zou verdienen) maar tegelijkertijd ook beseft dat toepassing van het architectuur denken niet zo heel eenvoudig is.

Jim Collins, co-auteur van het voortreffelijke 'Built to Last', heeft met zijn nieuwe boek 'Good to Great' twee dingen nagestreefd: enerzijds tijdloze factoren voor succes over langere tijd te identificeren en tegelijkertijd de zoveelste management hype te vermijden, maar wel inzichten met dezelfde eenvoud te formuleren.

Over projectmanagement is de afgelopen 20 jaar een bibliotheek volgeschreven. Elke organisatie maakt inmiddels gebruik van projecten als methode om (bedrijfs)problemen te lijf te gaan. Het gebied 'projectmanagement' omvat inmiddels een uitdijende groep deelgebieden.

Vol verwachting en met een beetje scepsis begon ik aan het boek, want hier werd mij een model beloofd 'dat voor alle mogelijke vraagstukken op individueel, team- of organisatieniveau oplossingsrichtingen biedt zonder de onderlinge samenhang tussen mens en organisatie uit het oog te verliezen.' Zou de Haarlemmerolie voor organisaties nu eindelijk zijn uitgevonden?

'Hoe krijg ik mijn project op tijd af? ' Het zou een vraag kunnen zijn die aan Richard Silver, de professor aan een Amerikaanse business school en hoofdpersoon in Goldratts boek 'De zwakste schakel' gesteld zou kunnen zijn. Het boek, een business-novell, geeft in een goed leesbare romanvorm een indruk van de problemen waar projectmanagement mee worstelt.