Dave Gray is een creatief denker. Vooral ook een beeldend denker. Met eenvoudige tekeningen weet hij zijn verhalen kracht bij te zetten. Ik ken zijn eerdere werk en vooral de boeken Gamestorming en The connected company.

Het is een van de modewoorden van deze tijd: disruptie. Hippe startups die hele markten ontwrichten met nieuwe slimme toepassingen. Denk aan Airbnb en Uber.

John Kotter (bekend van o.a. Onze ijsberg smelt!) heeft samen met Lorne Whitehead het boek De kunst van overtuigen – Draagvlak en betrokkenheid creëren geschreven.

Formele verandertrajecten werken niet omdat ze formeel zijn. Dat betekent dat ze geen rekening houden met en onvoldoende aansluiten bij de bestaande informele organisatie en netwerken. Formele structuren hebben de neiging zichzelf in de loop van de tijd vast te zetten.

Maatschappelijke organisaties dragen bij aan ons welzijn doordat zij iets creëren wat van maatschappelijke waarde is. Ze hebben geen winstoogmerk. Ze zijn bijzonder omdat ze functioneren in het spanningsveld tussen overheid, markt en samenleving.

Ik zit in het ochtendzonnetje, met een kopje koffie en ik begin eindelijk aan het boek dat ik al een tijdje heb liggen: Veranderen van maatschappelijke organisaties van Jaap Boonstra c.s.

Veranderingen gaan heden ten dage steeds sneller. Onder meer door social media, digitalisering, verandering van businessmodellen, mondiger burgers, maar vaak ook door wijziging van het speelveld door de rijksoverheid.

Lean is al geruime tijd ‘hot’ en dat is geen wonder. De organisatie die voor Lean kiest, wacht immers een lonkend perspectief: operational excellence ofwel optimale klantwaarde tegen de laagst mogelijke kosten. Geen ‘waste’ meer; wie wil dat nou niet, zeker als je bedenkt dat een kleine dertig procent van alle bedrijfskosten al sinds jaar en dag als vermijdbaar wordt beschouwd. Daarom zijn inmiddels wereldwijd ontelbaar veel organisaties druk doende hun bedrijfsprocessen ‘slank’ te maken en afscheid te nemen van alles wat geen waarde toevoegt voor de klant. Dat wil zeggen: zo zien ze het zelf graag.

‘Het enige constante is verandering.’ ‘We veranderen om hetzelfde te blijven.’ ‘Het enige gevaarlijker dan veranderen is niet veranderen.’ Deze clichés hebben zich géén weg gebaand in Jaap Boonstra’s nieuwste boek over verandering in maatschappelijke organisaties.

Je moet maar durven, een boek schrijven waarin de hoofdrolspelers namen dragen als Han van Esch, Greet Prins, Klaas Smit, Henk Stoel en Gabriel Zwart. Toch is dat wat Johan Faber met Het werkt! heeft gedaan.