De engel van Detroit

‘Het is wandelen over verschroeide aarde zonder te weten waar ik naartoe ga, waar ik heen zou moeten.’ ‘De Engel van Detroit’ is een uniek en redelijk bizar verhaal en puur op basis van de visuele aspecten van het boek zou ik het niet gekozen hebben, maar ….. wat een enorm boeiend verhaal en wat een prachtige, indringende maar toch toegankelijke schrijfstijl hanteert Ap van der Meulen! Een waar cadeautje. ‘De golvende sneeuwdeken, met soms de contouren van een liggende vrouw, rekt zich onbekommerd uit over de buurt, gehinderd door niemand.’ Van der Meulen vertelt over de worsteling die hoofdpersoon Leo met zijn verleden voert. Het verhaal speelt zich af in Detroit; het door de crisis geteisterde en daarom zo troosteloze Detroit. Leo tracht daar in de anonimiteit te blijven. Door als redder in de nood op te treden tijdens een gewelddadige gebeurtenis mislukt dat echter faliekant. In plaats van een leven in de schaduw, wordt hij ‘De Engel van Detroit’. Dit boek kent vele aspecten. Enerzijds verhaalt het over de meedogenloosheid van de televisiewereld, anderzijds over verlies. Het vertelt echter ook over de een man die worstelt met zichzelf, zijn verleden en zijn heden; zijn echtscheiding, de relatie met zijn kinderen en zijn eigen karakter. ‘Mijn huwelijk met Maria is na de dood van Lena gestrand. Zij wilde er de hele dag over praten, zij wilde huilen, zichzelf open krabben, zij wilde onredelijkheid. Ik verstomde, kon er niet over praten, wilde er niet over praten.’ De auteur ziet kans om vooral hoofdpersoon Leo uiterst knap te karakteriseren. Als lezer heb je het gevoel Leo werkelijk te kennen. Je voelt zijn strijd en zijn emoties. Heel realistisch, heel knap. Laat je niet weerhouden door een eerste indruk, lees dit boek; echt!